Ateşten vücutlar ve ‘insan’!
Kâğıtlarda yazılanlar okunmaz oldu artık! El yazısı okumak sevindirmiyor kimseyi… Kitap harfleriydi önce, şimdi oldu ekran yazısı… Ateşin üzerinde yanan harfler… Ve onları okumaya çalışan anlamsız yüzler… Düşüyorlar birer birer Cehennem’in kuyusuna…
Ey özgürlük! ‘İnsan’ yanlış yerde kullandı seni… Cennet yerine Cehennem’e sürükledi kendini… Seçimi ‘ateş’ oldu…
Kâğıtları seven harfleri, zorla ateşe sürükledi ‘insan’! Kendi yandığı gibi ‘kelimeler’i de ateşte yakmaya çalıştı… Cennet’in kelimelerini… İblise kurban etti!
Şimdi! Senin ‘bir’ seçimin daha var… Hayatın için bir şans daha kullanacaksın… Belki son bir şans…
Teknolojinin ‘ateş’ ‘ten’ ‘put’una karşı! Kara bilimle seni kendine köle yapmadan şeytan…
Hayatı ‘hız’landıran her ‘şey’ kötüdür… Bu kadar basit!
Dev bir ağacın dallarının arasından kendi çevresinde döne döne toprağa düşen yaprak ‘bir’ ‘hız’ ayarlayıcısıdır…
Kanın akışı, kalbin atışı ve ‘söz’! Kelimelerin ağzımızdan çıkma hızı… Kâğıdın üzerinde kalemin kayışı… ‘İnsan’ı seyretme hızım!
‘İnsan’ ‘bir’ ‘kelime’ ise şeytanın ‘hız’ına uygun teknoloji ile dünya kâğıdı yırtılır! ‘Oku’nmaz olur!
‘Oku’ emri yerine getirilemez o zaman! Şeytan bunu ister… ‘İnsan’ın ‘oku’yamamasını dünya hayatını! Kur’an’ın cevherlerini!
Tek ‘bir’ sözü!
Şeytan ‘insan’ın ‘oku’masını engellemek ister… Bu yüzden insanın el yazısına karşıdır… Ateşten ekranlara mahkûm eder onu… Ve insan ‘oku’yamaz… Okuduğunu sanır ama okuyacağı bir ‘şey’ kalmaz artık…
İçi boşaltılmıştır hayatın… Kelimelerin, ağaçların, bitkilerin, hayvanların… Hepsinin içi ‘ateş’le dolmuştur…
‘Ateş’ insana ‘dost’ olmuştur artık!
Her insan ‘ateş’in dostu olmuştur!
El yazısını kaybeden insan, hayatı kaybeder!
Gün gelir Cehennem’e düşer!
Ve bir daha hatırlayamaz artık o, ‘insan’, dünya hayatında, kendi, Cennet’in kelimeleri ile yazılan ‘bir’ el yazısı olduğunu!
Tek ‘bir’ söz gibi!
Ağaçlarla, ırmaklarla, kuşlarla, bulutlarla, yıldızlarla tek bir söz gibi!
O ‘insan’ kimin el yazısıdır böyle!
Ve şeytan, ‘insan’ın el yazısına niçin bu kadar karşıdır...
İnsan kendi el yazısını kaybederse, neden Cehennem’e düşer!
‘İnsan’ kâinatla yeniden tek ‘bir’ söz olmak için el yazısına sahip çıkmalıdır…
El yazısını kaybederse, bu ‘teknolojik put’a tapmaya devam ederse, onun hızı insanın bu toprak vücudunu artık taşıyamayacaktır…
Vücudu değişecektir insanın!
Ateşin dostu bir insan!
Elbette ateşe uygun bir görünüme bürünecektir!
Hayati Sır