Acının da bir hazzı olduğunu inkâr edemem… Ama acıya sarılarak yaşamak, bir acı sever gibi bunu alışkanlık haline getirmek, seni bu...

Bahçedeki ağacın ağladığını duydum uykumun arasında… Kalkıp, tahta pencerenin kenarına geldim… Ağlıyordu gerçekten… Dayanamadım, yanına...

Aşkın vücut bulması değil mi insanın yaratılması… İnsan bu denli sevildiğini bilse yine de günah işleyebilir mi? Dünya hayatı boyunca...

Şeytan kalbe giremez… Girebilseydi eğer… İnsan olamazdık… Işın denizinde boğulurduk. Nar, içine alırdı bizi… Korunamazdık… Kendine secde...

Çocuklar sokağa çıkmaya korkuyorlar artık… Medyum mecrada her gün kaçırılma, tecavüz, linç haberleri… Ülkenin bütün insanları sanki onlar...

Sayısız ağaç… Bir düşünün, ağaçların arasından yükselen bir tepenin üzerindesiniz… Hangi tarafa baksanız bir ağaç denizi görüyorsunuz… Ve...

Sayılar duruluyor… Hizaya geliyor hepsi… Ve secde ediyorlar insana… Şimdi an-ladım diyor harf… Vücuda geldim… Sevgilinin kelimelerini...

Ağaçlara bakıyorum, ağaçların yerine cenneti görüyorum… Güzel bir sabah… Dünyada gördüğümüz ağaçlar, cennetteki melekler olabilir mi?...

Ağaçların birbirine âşık olduğu gece.… Yanıldığımı anlamıştım.… Dünyadaki insanlardan daha fazla hissediyorlardı ağaçlar aşkı…....

Korkulacak hiçbir şey yok.… Sakin olun.… Zihinlerimizi tertemiz tutalım yeter.… Heyecanlanmayalım...… Paniğe hiç gerek yok.… Kalbimizin...