İnsanların gözlerine bakınca melek mi şeytan mı oldukları anlaşılır mı? Anlaşılır! ( İnsanlar hangi dilde konuşurlarsa konuşsunlar...

Ağaçların arkasında ağaçlar var… Ağaçların arkasında ağaçlar… Sonra yine ağaçlar… Ve orman… Sonra o altın kumsal… Masmavi deniz ve...

Yağmurun elimi ıslatması, kelimeleri yazarken kâğıda… Kâğıt hatırlıyor o an işte ağaç olduğunu… Elim hatırlıyor senin tabiatına...

Sayıları say, harfleri sayı say ve say… A’ları say… B’leri ve z’leri… Kaç b bir a eder… Z isterse bir sayı olabilir mi? Harf sayı olur ve...

Yazı, ilahî yolculuğumun rehberidir… Daha doğrusu kelimelerim benim rehberimdir… Kelimeleri yazarken onları bütün anlamlarından sıyırıp...

Beklediğim semavî defter nihayet geldi... Kağıtların en incesi... Kalemim ruhumun inceliklerine göre yol alacak üzerinde... İhtiras,...

Acıdan kavrulmuş bir kelime ile başlıyor konuşmaya… Kızgın, incinmiş ve telaşla… Allah’a koşmak istiyor hemen… Tek başına göze alamıyor...

Kalb bile fark etmiyor daha seni… O kadar önce başladı ki bu sahipsiz duygu… Cennet’ten de önce sanki… Bütün kelimelerden önce… Ben seni...

Kâğıtların arasında kan gibi dolaşır yazı… Her yaratılanı birbirine bağlar… Kelimelerin yerlerini değiştirme çabası şeytanın bu birliği...

Duruyorum… Öyle tehlikeli bir oyun oynanıyor ki durup düşünmeden anlaşılamıyor hiçbir şey… Günlük hızdan çıkmak gerekiyor olup biteni...