Zamanın geçmişi nedir? Zamandan önce ne vardı sahi! Zaman yokken daha! Bir ilk olarak ve hep aynı kalarak! Değişen sadece sensin… O’nun...

Bugünün kalemleri, sözü kendilerinden önce yaşamış hakiki kalemlerden ödünç almadan yazamıyorlar… Ancak o zaman okunabilir sanıyorlar...

Ruhun incelikleri bu dünyada da Cennet’te de aynıdır… Kalb, Cennet’tedir hâlâ… Ve incitilmekten çok korkar… Sükûneti bozacak ters bir...

Gözlerimin içine bakarak, ağzı yemek dolu bir ses tınısıyla, pervasızca, uluorta söylediklerini duyunca, çocuk kalbimden dışarı çıkmak...

Allah’a bıraktık kendimizi… Uçurumun kenarındayız artık… Ne yapabiliriz… Kendi başımıza debelenirsek daha kolay düşebiliriz uçurumun...

İnceliyor inceldiği yerden hayat… Kopma noktası… Cennet nerede, Cehennem nerede… Bir kalbin içinde… Kan dönerken çevresinde… Şimdi…...

Kâğıtlar asıllarına rücu ediyorlar… Ağaç olduklarını hatırlıyorlar… Ve bugüne kadarki aşağılayıcı kullanımlarından kurtulup, özlerine...

Manevi açılıma hazırlıklı olun… Şu sıralar yeryüzünde belli bölgelerde yaşayan insanlarda kalbî açılımlar olacak… Özellikle İstanbul!...

Bu zor günlerde –her acıyı kendi acımız bilerek, her özgürlük arayışını, her adalet talebini, hakikati ne olursa olsun her düşünceyi...

İlkyaz gelince çocuklar kurtulur ejderhanın elinden… Tazelenen toprak kokusu odanın içine kadar yayılır… Çiçeklerin renklerinin...